FOCUS OP … ABORTUS EN EEN NIEUWE EMBRYOWET
ABORTUS
Het debat over de abortuswet laait weer op: hoe verloopt een abortus in ons land en wat is het verschil tussen 12, 14 of 18 weken? De maximumtermijn voor abortus kan volgens experts verlengd worden van 12 naar 18 of 20 weken. Daar kunnen alle meerderheidspartijen zich in vinden, buiten de CD&V. Waarom hebben zij het zo moeilijk met die periode? En de vraag laait alweer op: hoe gaat zo’n abortus eigenlijk in zijn werk?
Dat de CD&V het zo moeilijk heeft doet niets ter zake.
Op 3 april 1990 weigerde koning Boudewijn zijn handtekening te zetten onder de depenalisering [ betekent; niet meer strafbaar stellen ] van abortus: hij kon het als katholiek niet met zijn geweten in overeenstemming brengen om een wet goed te keuren die het recht op leven van de ongeboren foetus in de eerste twaalf weken van de zwangerschap relativeert. De moedige houding eertijds van de koning, getuigde van ‘eerbied voor het leven’. Vandaag zou hij sympathiseren met de ‘pro life beweging ! Dat abortus kan worden toegepast bij een levensbedreigende situatie voor de moeder of bij een verkrachting, is geen punt voor discussie. Een abortus is in deze gerechtvaardigd. Ook bij een wat men noemt ‘spontane abortus’ of miskraam. Maar het feit dat een vrouw haar psychische toestand als excuus kan aanwenden of het krijgen van een kind nu net niet past in de planning, zou nooit een reden mogen zijn voor een abortus. Want dan is de zwangerschapsonderbreking in wezen moord! Zo denkt God, de Schepper van alle leven. Maar in dit na-christelijke tijdperk, geconfronteerd met een modern heidendom, laat men Gods visie op leven en dood buiten beschouwing. Volgens de evolutietheorie is de mens een zoogdier en hoogstens een veredelde aap. Hoe God het leven ziet is duidelijk verwoord door koning David (1000 v.C). Geïnspireerd door de Heilige Geest schreef hij o.a. Psalm 139.
‘Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; Mijn ziel weet dat zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd, gewrocht in de diepten van het aardrijk; uw ogen zagen mijn vormeloos begin;’ (Ps139:13-16a). Ieder mens die ooit heeft bestaan sinds de schepping is bij God bekend. Psalm 139:16. Die vele miljarden mensen staan opgetekend in zijn boek. Vanaf de conceptie is de bevruchte eicel een mens. Dat men nu gaat debatteren of men al dan niet kan overgaan tot abortus in de 12de, 14de of 18de week van de zwangerschap laat duidelijk zien dat de rechten van het ongeboren kind met voeten worden getreden.
Mogelijk psychische gevolgen
Menig zwangere vrouw die haar kind laat aborteren bij een ongewenste zwangerschap komt later in de problemen bij een gewenste zwangerschap. En wel van zodra ze het leven voelt in haar moederschoot. Dan kan het gebeuren dat ze het schuldgevoel dat dit met zich meebrengt maar niet kwijtraakt. Het zelfverwijt in de trant van ‘wat heb ik toch gedaan’ toen ik bij een eerdere zwangerschap de foetus liet aborteren …???!!!! Dit kan ertoe lijden dat ze in een zware depressie terecht komt en zelfs zelfmoordneigingen te kop opsteken. Ook binnen haar relatie kan dit tot ernstige confrontaties leiden. Psychische hulp is dan dringend nodig. Als de vrouw in kwestie een christen is, kan ze haar toevlucht zoeken bij God. Bij zondebesef en belijdenis van schuld is er altijd vergeving. ‘Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid’ (1Johannes 1:9). ‘Mijn zonde maakte ik U bekend, en mijn ongerechtigheid verheelde ik niet; ik zeide : Ik zal de HERE mijn overtredingen belijden, en Gij vergaaft de schuld mijner zonden’(Psalm 32:5). ‘Maar bij U is vergeving, …’ (Psalm 130:4). Als christelijk counselor moet ik – ook als de vrouw niet gelovig is – de bevrijdende boodschap van het Evangelie brengen van geloof, hoop en liefde. Het is zelfs de plicht van elke pastorale werker. Jezus stierf als plaatsvervanger voor onze zonden. God is liefde (1Johannes 4:8,16). God hoefde niet te bewijzen dat Hij liefde is, maar Hij deed het wel. Op Golgotha’s kruis werd dit zichtbaar. ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’(Johannes 3:16).
Leven in het na-christelijke tijdperk [1]
De maatschappij waarin we leven draagt al lang niet meer het stempel van de joods-christelijke ethiek. In 1977 gaf de Evangelische Omroep een boekje uit met de titel ‘De stad is gevallen’ van Dr. Francis Schaeffer.
Francis August Schaeffer (Philadelphia, 30 januari 1912 – Rochester (Minnesota), 15 mei 1984) was een Amerikaans theoloog, filosoof en Presbyteriaans predikant. Hij is het meest bekend om zijn boeken en het oprichten van de gemeenschap L’Abri in Zwitserland. In tegenstelling tot het theologische modernisme, bepleitte Schaeffer een orthodox-protestants geloof en een presuppositionele benadering van christelijke apologetiek. Presuppositionalisme of presuppositionele apologetiek is een benaderingswijze binnen de apologetiek (geloofsverdediging) die een tweeledig doel heeft. Ten eerste biedt het een rationele basis voor het christelijk geloof. Ten tweede brengt het de logische gebreken van andere wereldbeelden aan het licht. Verschillende wetenschappers geven aan dat de ideeën van Schaeffer hebben bijgedragen aan de opkomst van christelijk rechts.
‘De stad is gevallen’ was een handleiding bij de 10-delige TV serie ‘Hoe zouden wij dan leven’ uitgezonden door de EO. In deze serie neemt Schaeffer ons mee op reis door de geschiedenis en cultuur van de westerse wereld. Het is een tocht waarop hij ons de opkomst en het verval van het westerse denken en de westerse cultuur laat zien. In de inleiding van ‘De stad is gevallen’ staat te lezen dat er met die westerse cultuur en het westerse denken iets mis is. Er klopt iets niet. In een ander boek van zijn hand neemt hij de term ‘het na-christelijke tijdperk’ in de mond. Persoonlijk zag ik deze sublieme christelijke denker als een profeet die toen al – in de jaren 70 van de vorige eeuw – het verval en de decadentie liet zien in de westerse wereld. Het na-christelijke tijdperk is inmiddels voorbijgesneld door – naar ik zie – het anti-christelijke denken en handelen dat de hele wereld in zijn greep heeft gekregen. De spoedige komst van de ware Messias, de Heer Jezus Christus, even buiten beschouwing gelaten ben ik ervan overtuigd dat de mensheid zich bevindt op ‘the way of no return’! De christen echter mag uitzien naar de Opname van de Gemeente. Daarna breekt de 7 jaar durende periode van de verschrikkelijke ‘Grote Verdrukking’ aan waarin de antichrist het voor het zeggen heeft – voor zover God het toelaat – wel te verstaan. Waarna aan het eind van de apocalips – zoals beschreven in het boek Openbaring – de glorieuze zichtbare wederkomst van de Messias zal plaatsvinden. Een periode van 1000 jaar zal dan aanbreken met Jezus die vanuit Jeruzalem, zittend op zijn troon, de wereld regeren zal met macht en majesteit.
Laat ik nu even Francis Schaeffer citeren [2]
“Veel nieuwe wetten wijken sterk af van oudere wetten. Tegenwoordig kan zelfs de Amerikaanse grondwet worden aangepast aan variabele sociologische wetten. We moeten goed begrijpen dat de wetten niet alleen variabel zijn, maar dat de rechters zelf wetten maken. Ze interpreteren niet alleen de wetten, maar maken zelf nieuwe wetten. Iedereen die op dit terrein bekend is, weet dat communistische landen allen eigengerechtigde wetten kennen. Maar niet iedereen beseft dat het humanisme deze eigengerechtigde wetgeving ook in het Westen mogelijk maakt. De abortus-wetgeving is hier een voorbeeld van. In januari 1973 heeft het Hooggerechtshof in Amerika de abortuswet aangenomen. Professor Whiterspoon van de universiteit van Texas schrijft: ‘Het hof stelde dat een ongeboren kind voor de wet geen mens is. Als zodanig hebben ongeboren kinderen geen recht op wettelijke bescherming van hun leven, vrijheid en eigendom’. De volkomen eigengerechtige uitspraak van het Hooggerechtshof, spreekt zich uit vóór abortus. Maar het noemt geen tijdstip waarop het leven van de mens aanvangt. Abortus kan gepleegd worden voor de foetus levensvatbaar is. Maar we weten niet precies wanneer dat is. Biologen zouden kunnen zeggen dat het leven begint op het ogenblik van de bevruchting. Toch wordt er nog geredetwist over de vraag of een eicel buiten het lichaam bevrucht mag worden omdat deze dan maar een paar dagen heeft. Maar brengt men een bevruchte eicel in het lichaam, dan bestaat in theorie de genetische mogelijkheid dat die eicel een mens wordt. Waarom is een foetus van vijf en een halve maand dan geen mens? Die heeft toch ook de genetische mogelijkheid om een mens te worden? Rechter White formuleerde zijn afwijzing van de abortuswet zo: ‘Het is een oneerlijke, onverstandige en buitensporige uitoefening van de macht van het Hooggerechtshof’. Op medische en wettelijk willekeurige beslissing werden de abortuswetten in bijna alle staten van Amer en niemand weet ika opzij geschoven. De meeste mensen hebben de wat aanvaard, ook al was ze medische en wettelijke willekeur, omdat het sociologisch gezien was. Op die basis zijn alle wetten mogelijk wanneer ze sociologisch nuttig zijn. We leven in een wereld van sociologische wetgeving en niemand weet hoe dat afloopt. Het Hooggerechtshof zegt dat een ongeboren kind geen mens is. Men is nog steeds terecht verontwaardigd dat in vroeger jaren een zwarte geen mens was. Maar nu worden miljoenen ongeboren kinderen, van elk ras, door de wet niet als mensen beschouwd. Het einde is nog niet in zicht. Op een kwade dag worden ouden van dagen, ongeneeslijk zieken en krankzinnigen op grond van een sociologische wet, niet meer als mensen beschouwd, als de rechters dat sociologisch nuttig achten. In deze tijd is niets meer ondenkbaar. Wat nu ondenkbaar is, kan over enkele jaren wel heel gewoon zijn”. Inmiddels leven we in het jaar A.D. 2024
Schaeffer gaat verder met de volgende stelling en betekenis van de 51%: “Als het christelijke geloof niet meer de basis van onze cultuur is, dan is er niet veel meer over dat tot basis kan dienen. De mensen kunnen dan gewoon doen wat ze willen. Alléén op een onbewoond eiland kan iemand doen wat hij wil. Maar dan moet er geen tweede bijkomen. De Reformatie bracht de democratie, zoals we die nu hebben. Democratie geeft de mogelijkheid van overheersing door een meerderheid van 51% . Maar als het christelijk geloof verdwijnt, hebben we geen maatstaf meer om te zien of de overheid het goed doet, dan wordt alles anders. Toen het christelijk geloof nog invloed had, kon iemand met de Bijbel in de hand een ander terechtwijzen. Ook al hoorde die ander bij de meerderheid. Maar als het christelijk geloof verdwijnt, dan kan dat niet meer. ‘Als er geen absolute waarde is waaraan de samenleving te toetsen is, dan is de samenleving absoluut’. De kern van het humanisme is het centraal stellen van de mens. Het autonoom maken van de mens. Maar als we willen leven en niet sterven, en met sterven bedoel ik net sterven als individu maar cultureel en politiek sterven, dan moeten we niet de mens maar onze Schepper centraal stellen. De grootste zonde is het centraal stellen van iets anders … Als we dat beseffen, komen weer op het pad dat ten leven leidt”.
[1] Dr. Francis Schaeffer [2] ‘De stad is gevallen’ – pagina 69-70
EEN NIEUWE EMBRYOWET
In Nederland is er momenteel ( men zegge en schrijve 11 mei 2023 ) al heel wat te doen omtrent een nieuwe [ lees: een uitgebreide ] embryowet. De twee politieke partijen VVD en D66 willen een wetsvoorstel erdoor krijgen en vastleggen, m.b.t. tot het kweken van embryo’s voor wetenschappelijke doeleinden. VVD – Volkspartij voor Vrijheid en Democratie) is een partij met een liberale signatuur. D66 – Democraten 66 (afgekort: D66, tot 1985 D’66) is een politieke partij en heeft een sociaal-liberale signatuur. D66 noemt zichzelf progressief, sociaal-liberaal en ook wel vrijzinnig. Het debat dat hierover zal gevoerd worden brengt vele ethische vragen met zich mee. Blckbx-tv heeft er alvast ruim aandacht aan besteed.[1] Een uitzending waar volgende punten aan bod kwamen. Wat kunnen we doen met ‘het pas ontstane leven’? En welke macht geef je aan de overheid? Wat gaat men exact doen met de embryo’s? Na stamceldonatie, stamceltransplantatie en In-vitrofertilisatie stelt zich steeds de vraag ‘hoever men hierin gaat? In Singapore en Oekraïne is een methode om met behulp van drie ouders, gezonde kinderen te baren enkele jaren geleden al gebruikt, zegt fertiliteitsexpert Petra De Sutter. Vanwege het experimenteren met embryos en foetussen, wordt het ‘leven’ nu blijkbaar ook het bezit – niet alleen van de ouders – maar ook van de staat! Het embryo – kind – wordt op die manier ontrukt aan de ‘fysieke ouders. ouders’.
Tot zover een korte samenvatting van de TV uitzending.
God is de God van het leven. Nooit zal Hij zijn goedkeuring verlenen aan deze door de duivel geïnspireerde praktijken, uitgevoerd door hen die blijkbaar dezelfde woorden van 6000 jaar geleden in de hof van Eden kregen ingefluisterd door de slang: ‘Gij zult als God zijn’! De experts in de genetica en gynaecologie, reeds decennia werkzaam in hun laboratoria, mogen dan wel beweren dat dit alles bedoeld is ten goede voor de mensheid, het is duidelijk dat de gevallen mens op verscheidene vlakken grensoverschrijdend bezig is. Wat gaat men doen met de ter wereld gebrachte foetussen die aan de willekeur zijn overgeleverd van mensen die voor God spelen. Maar wat nu al in het verborgene wordt gedaan zal eenmaal aan het licht worden gebracht. Ieder mens zal ooit voor de troon van God rekenschap moeten afleggen naar wat hij gedaan heeft, hetzij goed hetzij kwaad. God kan het kwaad niet door de vingers zien. ‘En dit is de verkondiging, die wij van Hem gehoord hebben en u verkondigen: God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis’(1Johannes1:5). Het debat over de nieuwe embryowet zal ongetwijfeld worden verder gezet en nog veel stof doen opwaaien.
[1] Blckbx.tv woensdag 10 mei 2023